ไฟพิศวาสในห้องทำงาน

ความลับที่ซ่อนอยู่ในความมืด

ฉันชื่อพลอย วันนี้เป็นวันศุกร์ที่แสนเหนื่อยล้า ฉันยังคงนั่งจมอยู่กับกองเอกสารในออฟฟิศที่เงียบสงัด มีเพียงเสียงคีย์บอร์ดและเสียงแอร์ที่ทำงานอย่างซื่อสัตย์เป็นเพื่อน แสงไฟจากจอคอมพิวเตอร์ส่องสะท้อนใบหน้าของฉันที่เหนื่อยอ่อน แต่แล้วประตูห้องทำงานของ **คุณคิณ** เจ้านายหนุ่มสุดหล่อของฉันก็เปิดออก เขาเดินเข้ามาด้วยท่าทางสบายๆ เสื้อเชิ้ตสีขาวปลดกระดุมสองเม็ด เผยให้เห็นแผงอกกำยำเล็กน้อย ผมสีดำสนิทของเขาดูยุ่งเหยิงนิดๆ เหมือนเพิ่งจะสางด้วยมือ กลิ่นน้ำหอมผู้ชายที่เป็นเอกลักษณ์ของเขาโชยมาแตะจมูกฉัน ทำให้ฉันรู้สึกใจเต้นผิดจังหวะ

“ยังไม่กลับอีกเหรอคุณพลอย” คุณคิณถามเสียงเรียบ แต่แววตาคมกริบของเขากวาดมองมาที่ฉันตั้งแต่หัวจรดเท้า เหมือนจะสำรวจทุกซอกทุกมุมของร่างกายฉัน “ค่ะ... พอดีเอกสารยังไม่เรียบร้อย” ฉันตอบเสียงตะกุกตะกัก พยายามหลบสายตาที่ร้อนแรงคู่นั้น คุณคิณเดินเข้ามาใกล้โต๊ะทำงานของฉันมากขึ้นเรื่อยๆ จนฉันได้กลิ่นบุหรี่จางๆ ปนกับกลิ่นกายของเขาที่ทำเอาใจฉันเต้นรัว “มีอะไรให้ช่วยไหม” เขาถามพลางก้มตัวลงมาเล็กน้อย จนฉันได้เห็นแผงอกแน่นๆ ของเขาชัดเจนขึ้น “ไม่เป็นไรค่ะ ใกล้เสร็จแล้ว” ฉันรีบตอบ ทั้งที่มือเริ่มสั่นจนแทบจะพิมพ์งานต่อไม่ได้

คุณคิณยิ้มมุมปากเล็กน้อย แววตาของเขามีประกายบางอย่างที่ฉันอ่านไม่ออก แต่มันทำให้ฉันรู้สึกร้อนผ่าวไปทั้งตัว “แน่ใจนะ” เขาถามเสียงต่ำ พลางยื่นมือมาแตะเบาๆ ที่ไหล่ของฉัน สัมผัสที่ร้อนผ่าวแผ่ซ่านไปทั่วร่างฉันจนขนลุกซู่ ซี้ดดด ฉันสะดุ้งเล็กน้อย พยายามรวบรวมสติที่กระเจิดกระเจิง “ค่ะ... แน่ใจค่ะ” ฉันตอบเสียงแผ่ว คุณคิณไม่ได้ดึงมือออก เขากลับลูบไล้ไปตามแขนของฉันอย่างช้าๆ แผ่วเบา แต่กลับร้อนแรงจนฉันรู้สึกเหมือนผิวหนังกำลังลุกเป็นไฟ ใบหน้าของเขาโน้มเข้ามาใกล้ใบหน้าฉันมากขึ้นเรื่อยๆ จนลมหายใจอุ่นร้อนของเขาเป่ารดริมฝีปากของฉัน “งั้น... ผมขอช่วยเรื่องอื่นได้ไหม” เขาถามเสียงพร่า แววตาเต็มไปด้วยความปรารถนาที่ไม่อาจซ่อนได้

ฉันตัวแข็งทื่อไปหมด พูดไม่ออก ได้แต่ส่ายหน้าเบาๆ พยายามหลบสายตาเขา แต่ก็ทำไม่ได้ คุณคิณหัวเราะในลำคอเบาๆ เสียงหัวเราะของเขาแหบพร่าและเร้าอารมณ์อย่างประหลาด เขาก้มลงจูบฉันอย่างร้อนแรงและรุนแรง ริมฝีปากของเขาบดขยี้ลงบนริมฝีปากของฉันอย่างบ้าคลั่ง ลิ้นของเขาสอดเข้ามาในปากฉัน ตวัดเกี่ยวลิ้นฉันอย่างหื่นกระหาย ชลับ! ชลับ! รสจูบที่ดิบเถื่อนและเผ็ดร้อนทำให้ฉันแทบจะสำลักแต่กลับหยุดไม่ได้ มันเป็นจูบที่ทั้งเอาแต่ใจและน่ากลัว แต่ก็เร้าอารมณ์อย่างที่ไม่เคยเจอมาก่อน มือหยาบกร้านของเขาลูบไล้ลงมาตามแผ่นหลังของฉัน แล้วรั้งเสื้อเชิ้ตของฉันขึ้นอย่างช้าๆ เผยให้เห็นบราเซียลูกไม้สีดำและเนินอกที่กำลังเต้นระรัวของฉัน คุณคิณใช้ปลายคางและหนวดเคราของเขาครูดลงไปที่เนินอกของฉันเบาๆ ซี้ดดด ฉันเสียวจนตัวบิดไปมา แอ่นอกรับสัมผัสจากเขาโดยไม่รู้ตัว

เกมแห่งอำนาจและการยอมจำนน

คุณคิณถอนจูบออกช้าๆ ดวงตาของเขาฉายแววเจ้าเล่ห์และดิบเถื่อนอย่างไม่ปิดบัง “อยากโดนเจ้านายคนนี้ลงโทษไหมครับคุณพลอย” เขาถามเสียงแหบพร่า ไม่รอให้ฉันตอบ เขากระชากเสื้อเชิ้ตของฉันออกอย่างรวดเร็วและรุนแรงจนกระดุมหลุดกระเด็นไปคนละทิศละทาง ฉีก! เสียงผ้าขาดดังลั่นในความเงียบของออฟฟิศ มันเป็นเสียงที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกทำลายลงไปทีละชิ้น และก็ถูกกระตุ้นไปในเวลาเดียวกัน เขาก้มลงดูดเม้มที่ยอดอกของฉันอย่างหิวกระหาย จ๊วบ! จ๊วบ! มืออีกข้างก็ปลดซิปกางเกงของตัวเองลง เผยให้เห็นควยใหญ่ที่แข็งโด่ชี้หน้าฉันอยู่ ผงาด! ลำควยของเขาใหญ่กว่าที่ฉันจินตนาการไว้มากนัก หัวควยสีคล้ำบวมเป่ง ปลายหัวมีน้ำใสๆ เยิ้มออกมา ฉันมองมันตาค้างด้วยความตกใจและหวาดกลัวปนกับความรู้สึกอยากรู้ คุณคิณไม่พูดอะไร เขากระชากกางเกงสแลคของฉันลงพร้อมกับกางเกงในตัวจิ๋ว เผยให้เห็นหีของฉันที่ปูดนูนและเปียกชุ่มไปด้วยน้ำเงี่ยนที่เริ่มไหลซึมออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ เขาก้มตัวลง เลียที่ปากหีของฉันเบาๆ แผล่บ! สัมผัสแรกนั้นทำให้ฉันสะดุ้งสุดตัว

“อื้อออออ” ฉันครางออกมาอย่างควบคุมไม่ได้ คุณคิณใช้ลิ้นตวัดเลียไปทั่วปากหีของฉันอย่างช้าๆ และแผ่วเบา ก่อนจะค่อยๆ สอดปลายลิ้นเข้ามาในร่องหีของฉันอย่างช้าๆ จ๊วบ! จ๊วบ! ฉันเสียวจนตัวบิดไปมา สะโพกของฉันแอ่นขึ้นรับลิ้นของเขาโดยไม่รู้ตัว เขาใช้ลิ้นตวัดวนไปมาที่เม็ดแตดของฉันอย่างจงใจและยั่วยวน ดูด! ดูด! ฉันเสียวจนขาอ่อน สองมือจิกเกร็งไปที่โต๊ะทำงานเย็นเฉียบ “คุณคิณ... อ๊าาาาาาาาา” ฉันร้องเรียกชื่อเขาออกมาอย่างแผ่วเบา ร่างกายสั่นสะท้านไปทั้งตัว คุณคิณเงยหน้าขึ้นมามองฉัน ใบหน้าของเขาเปื้อนไปด้วยน้ำเงี่ยนของฉัน ดวงตาคมกริบของเขายังคงจ้องมองฉันด้วยความหิวกระหาย “ยังไม่พอใช่ไหม... อยากได้อะไรมากกว่านี้” เขาพูดเสียงพร่า แล้วจับควยของเขาให้ปลายหัวจ่ออยู่ตรงปากหีของฉันที่กำลังเต้นตุบๆ ด้วยความปรารถนาที่ไม่อาจซ่อนได้

ไฟพิศวาสที่ไม่อาจต้านทาน

คุณคิณออกแรงกดเบาๆ ชลับ! ปลายควยของเขาดันเข้ามานิดหนึ่ง มันเป็นสัมผัสแรกที่ทำให้ฉันรู้สึกถึงความร้อนผ่าวและความตึงที่ปากหี “อยากได้ควยผมขนาดนี้เลยเหรอคุณพลอย...” เขาพูดเสียงแหบพร่า ดวงตาของเขาฉายแววเจ้าเล่ห์และดิบเถื่อน แล้วกระแทกควยเข้ามาอย่างแรงในคราวเดียว ปึก! แรงกระแทกนั้นทำให้ฉันสะดุ้งสุดตัว ตัวลอยขึ้นจากเก้าอี้เล็กน้อย

“อ๊าาาาา!!” ฉันกรีดร้องสุดเสียง ความเจ็บปวดผสมความคับแน่นมหาศาลจนแทบจะขาดใจ หีของฉันเหมือนจะฉีกออกเป็นสองส่วน ความรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างกำลังฉีกขาดอยู่ข้างในทำให้ฉันต้องจิกเล็บลงบนต้นขาตัวเองแน่น แต่คุณคิณไม่ได้หยุด เขากระแทกเข้ามาเรื่อยๆ ไม่สนใจเสียงร้องโหยหวนของฉันเลย พั่บ! พั่บ! พั่บ! เสียงเนื้อกระทบกันดังก้องไปทั่วห้องทำงาน ยิ่งกว่าเสียงฝนที่ตกกระหน่ำอยู่ด้านนอก มิดหีซ้ำๆ แรงและลึกจนฉันรู้สึกเหมือนมันจะทะลุไปถึงท้อง คุณคิณจับสะโพกฉันแน่น แล้วยกก้นฉันขึ้นให้กระแทกควยเข้ามาได้ลึกและแรงยิ่งขึ้น “แน่นชิบหาย... รัดควยผมจนปวดไปหมดแล้ว” เขาพูดพร้อมกับฟาดมือลงบนบั้นท้ายของฉันดัง **เพียะ!** **เพียะ!** ความเจ็บปวดและแสบร้อนจากการฟาดตบทำให้ฉันครางออกมาไม่หยุด อ๊าาาาาาาา แต่ยิ่งเจ็บฉันก็ยิ่งรู้สึกเสียวจนสติแทบหลุดลอย ร่างกายบิดเร้าไปมาอย่างควบคุมไม่ได้

ควยของคุณคิณยังคงกระแทกเข้ามาอย่างต่อเนื่องและรุนแรง **ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ!** แรงเสียดสีที่รุนแรงทำให้ภายในหีของฉันร้อนระอุจนแทบไหม้ น้ำเงี่ยนของฉันไหลออกมาไม่หยุดผสมกับน้ำควยของเขาที่เริ่มหลั่งออกมาบางส่วนจนเปียกแฉะไปทั่วหว่างขา เสียงครางของฉันปนกับเสียงหอบหายใจของคุณคิณที่เริ่มถี่ขึ้น ดังระงมไปทั่วห้องทำงานที่กลายเป็นสนามรบแห่งความใคร่ “คุณคิณ... อ๊าาาาาาาาา” ฉันร้องขออย่างอ้อนวอน แรงกระแทกของเขาทำให้ตัวฉันกระเด้งไปมาบนเก้าอี้ แต่คุณคิณกลับกระแทกเข้ามาหนักขึ้นและเร็วขึ้นอีก ราวกับต้องการลงโทษฉันให้จมอยู่ใต้ควยของเขาตลอดไป “ก็แตกให้ผมดูสิ... รัดควยผมให้แตกคาหีคุณพลอยเลย” เขาคำรามด้วยเสียงแหบพร่าอย่างบ้าคลั่ง

บทเพลงแห่งจุดสุดยอดที่ดังกึกก้องในห้องทำงาน

คุณคิณก้มลงดูดที่คอฉันอย่างหิวกระหาย ขบเม้มจนเป็นรอยแดงช้ำหลายจุด มือของเขาก็ยังคงกระแทกควยเข้ามาในหีของฉันอย่างไม่ปราณี ตั่บ! ตั่บ! ตั่บ! ความรุนแรงที่เขามอบให้ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนร่างจะแหลกเป็นผง แต่ภายในหีของฉันกลับตอดรัดควยของเขาอย่างรุนแรงถี่ขึ้นเรื่อยๆ น้ำเงี่ยนไหลออกมาผสมกับน้ำควยของเขาจนเปียกแฉะไปทั่วหว่างขา เสียงครางของฉันปนกับเสียงหอบหายใจของคุณคิณที่เริ่มถี่ขึ้นและหนักหน่วง ดังก้องไปทั่วห้องทำงาน “คุณคิณ... อ๊าาาาาาาาาาาาา!!” ฉันร้องขออย่างบ้าคลั่ง ความรู้สึกเหมือนจะแตกกระจายไปแล้ว แต่คุณคิณกลับกระแทกเข้ามาหนักขึ้นและเร็วขึ้นอีก ราวกับต้องการลงโทษฉันให้จมอยู่ใต้ควยของเขาให้ถึงที่สุด “ก็แตกให้ผมดูสิ... รัดควยผมให้แตกคาหีคุณพลอยเลย” เขาคำรามด้วยเสียงแหบพร่าอย่างบ้าคลั่ง

คุณคิณกระแทกเข้ามาอีกไม่กี่ที แรงจนตัวฉันกระเด็นตามแรงกระแทก **ปึก! ปึก!** เสียงเนื้อกระทบดังสนั่นทุกครั้งที่เขากระแทกเข้ามาจนร่างฉันสะเทือนไปทั้งตัว แล้วร่างของเขาก็เกร็งกระตุก ควยของเขาสั่นรัว ฉีดน้ำควยร้อนๆ พุ่งเข้ามาในหีของฉันอย่างไม่หยุดยั้ง อ๊าาาาาาาาาาาาา!!! ฉันกรีดร้องสุดเสียง สติหลุดลอย ร่างกายกระตุกเกร็งอย่างรุนแรง หีของฉันตอดรัดควยของเขาอย่างบ้าคลั่ง น้ำรักของฉันก็ฉีดพุ่งตามออกมาเป็นสาย เปื้อนหน้าท้องของคุณคิณและพื้นห้องทำงานจนเปียกปอนไปหมด ฉันรู้สึกโล่งจนแทบจะหมดแรง หายใจหอบถี่ ตัวลอยไปหมด ความรู้สึกเหมือนร่างกายกำลังละลายไปกับความเร่าร้อนนั้น

บทส่งท้ายแห่งความหลงและผูกมัด

คุณคิณถอนควยออกช้าๆ เสียงดึงดูดของเนื้อที่แยกออกจากกันดัง **จุ๊บ!** มันเป็นเสียงที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนถูกดึงกลับมาสู่ความเป็นจริงอย่างช้าๆ ฉันยังนั่งหอบหายใจรวยรินอยู่บนเก้าอี้ กลิ่นน้ำคาวของควยคุณคิณและน้ำเงี่ยนของฉันคลุ้งไปทั่วห้องทำงานที่เคยเงียบสงบ คุณคิณนั่งลงบนพื้นข้างๆ ฉัน ดึงฉันเข้าไปกอดแน่น ร่างกายของเขายังคงร้อนผ่าวและแข็งแรง ดวงตาของเขายังคงฉายแววหิวกระหายและพึงพอใจอย่างไม่ลดละ “คุณพลอย... นี่มันเพิ่งเริ่มต้นนะรู้ไหม” เขาพูดเสียงแหบพร่า พลางใช้ปลายจมูกคลอเคลียอยู่ที่ซอกคอของฉัน แล้วก้มลงจูบที่หน้าผากฉันเบาๆ อย่างอ่อนโยนปนความเจ้าของ

ฉันรู้สึกผิดในใจเล็กน้อยกับสิ่งที่เกิดขึ้นระหว่างเราสองคน แต่ความเสียวซ่านที่ยังหลงเหลืออยู่ในกายมันกลับทำให้ฉันรู้ว่า ฉันติดใจรสชาติของความสัมพันธ์ต้องห้ามนี้เข้าเสียแล้วสิ ฉันอยากให้คืนนี้เกิดขึ้นอีก อยากให้ความลับนี้ดำเนินต่อไปในออฟฟิศที่เคยเงียบแห่งนี้ หัวใจฉันเต้นระรัว **ตึก ตึก** มันเป็นจังหวะที่เต้นรัวด้วยความปรารถนาและตื่นเต้น เมื่อคิดถึงค่ำคืนต่อไปที่จะมาถึง ความสัมพันธ์ต้องห้ามที่เกิดขึ้นระหว่างฉันกับเจ้านายหนุ่มคนนี้มันกำลังจะกลายเป็นสิ่งที่ฉันเสพติดอย่างถอนตัวไม่ขึ้น และฉันก็รู้ดีว่าฉันคงไม่มีทางหลุดพ้นจากคุณคิณได้อีกแล้ว ตราบใดที่เขายังคงเป็นเจ้านายของฉัน และพร้อมจะเข้ามาปลุกสัญชาตญาณดิบในตัวฉันให้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง